ოსტრობრამსკაიას ვილნის ღვთისმშობლის ხატი. ღვთისმშობლის ხატი "ვილნა"

Ძვირფასო მამა! გვიამბეთ ოსტრობრამსკაიას ღვთისმშობლის ხატის შესახებ. რა თვისებები აქვს მას და როდის არის ამ ხატის დღესასწაული?

მღვდელმონაზონი იობი (გუმეროვი) პასუხობს:

ოსტრობრამსკაია - ვილნის ხატი ხარების კომპოზიციის ნაწილია. მაშასადამე, ღვთისმშობელი გამოსახულია ბავშვის გარეშე. ზეთში დახატულია მუხის დაფაზე ზომით 1,63 x 2 მ ღვთისმშობლის ფიგურა დაფარულია მე-17 საუკუნის ბოლოს ვილნიუსის ხელოსნების მიერ შესრულებული მოოქროვილი ვერცხლის ჩარჩოთი. ხატმა მიიღო სახელი ქალაქის კარიბჭიდან, რომელსაც ეძახიან "მკვეთრი კარიბჭე" (პოლონური: "Ostra Brama"; ლიტ. Aštria broma): ხატი მდებარეობს მის მახლობლად სამლოცველოში.

ე.პოსელიანინი მოგვითხრობს ამ სალოცავის ისტორიაზე: „ვინც ყოფილა ძველ ვილნაში და იდგა ბასრი კარიბჭის სამლოცველოში ოსტრობრამსკაიას ხატის სასწაულმოქმედი სახის წინაშე, არასოდეს დაივიწყებს მის შესანიშნავ გამომეტყველებას. ხატი, რომელსაც ადრე წარმოშობის ადგილის მიხედვით კორსუნის ხატი ერქვა, ხოლო მისი შინაარსის გამო ხარება, გამოსახავს ღვთისმშობელს მკერდზე მოკეცილი ხელებითა და თავით დახრილი, თითქოს საოცრებათა ჭვრეტაში იყო ჩაძირული. საიდუმლო. ჩვენთვის, მართლმადიდებლებისთვის, ხატი ამ რეგიონში მართლმადიდებლობის მძიმე წარსულზე მეტყველებს. ეს არის ჩვენი უძველესი მართლმადიდებლური სალოცავი და ახლა ის კათოლიკეების ხელშია. ეს ხატი ვილნაში ჩამოიტანა ყირიმიდან, კერძოდ ჩერსონედან ან კორსუნიდან, ლიტვის დიდმა ჰერცოგმა ოლგერდ გედიმინოვიჩმა (1345–1377), რომელმაც ეს სალოცავი გადასცა თავის მეუღლეს, რომელმაც, თავის მხრივ, იგი საჩუქრად მიიტანა. სამების მონასტერი, რომელიც წარმოიშვა ვილნაში, იმ ადგილას, სადაც ოლგერდის სასამართლო ბიჭები - ანტონი, იოანე და ევსტათიუსი - იტანჯებოდნენ ლიტველი წარმართებისგან. მიმდებარე ტერიტორია დასახლებული იყო მხოლოდ მართლმადიდებლური ქრისტიანებით და ეწოდა ოსტროი, ანუ რუსული დასასრული. 1431 წელს ხატი უკვე იყო სამლოცველოში, ბასრი კარიბჭის ზემოთ (პოლონურად "Ostra Brama") და იგი აღინიშნა 14 აპრილს - ლიტველ მოწამეთა ხსენების დღეს.<…>1596 წელს რეგიონში საეკლესიო გაერთიანება გამოცხადდა და წმინდა სამების მონასტერი, რომელსაც ხატი ეკუთვნოდა, უნებურად კავშირში გადავიდა. ხატი სამლოცველოსთან ერთად ჯერ უნიატების საკუთრებაში გადავიდა, შემდეგ კი ლათინურ კარმელიტ ბერებს გადაეცა, რომლებსაც ის დღემდე აქვთ.
1829 წელს ღვთისმშობლის სახე კათოლიკური სულისკვეთებით განახლდა. ისინი ამბობენ, რომ იმ დროს ხატზე ჯერ კიდევ შეინიშნებოდა საეკლესიო სლავური წარწერა: "ყველაზე საპატიო ქერუბიმი და ყველაზე დიდებული შედარების გარეშე სერაფიმე".<….>ღვთისმშობელი გამოსახულია ყრმა ქრისტეს გარეშე, წელის სიღრმემდე, ღრმა სიმშვიდის, კონცენტრაციისა და ქალწული მოკრძალების გამოხატულებით. ვინაიდან ხატი მოოქროვილი კვართითაა დაფარული, მხოლოდ მკერდზე ჯვარედინად დაკეცილი ღვთისმშობლის სახე და ხელები ჩანს. ორსაფეხურიანი გვირგვინი მიმაგრებულია მის კვართზე მის თავზე. გრძელი სხივები ვრცელდება სახიდან ყველა მიმართულებით. მთელი ხატი დაფარულია უთვალავი მეტალის შესაწირავებით წმინდანთა გამოსახულების სახით და სხეულის სხვადასხვა ნაწილები, რომლებიც ჩუმად, მაგრამ ნათელი მტკიცებულებაა ღვთისმშობლის ოდესღაც კაცობრიობისთვის მინიჭებული სარგებლობის შესახებ.<…>ოსტრობრამსკაიას ხატი ზოგადად ღვთისმშობლის ერთ-ერთი ულამაზესი გამოსახულებაა. ვილნაში დამკვიდრებული ჩვეულების თანახმად, ოსტრობრამსკის კარიბჭის გავლისას არა მხოლოდ ქრისტიანები, არამედ სხვა აღმსარებლობის ადამიანებიც თავს იშიფრავენ. სამლოცველოს ირგვლივ ყოველთვის შეგიძლიათ იხილოთ ადამიანები, რომელთაგან ბევრი სწორედ იქ დგას, ქუჩაში, მუხლებზე დადებული“ (ღვთისმშობელი. მისი მიწიერი ცხოვრების აღწერა და სასწაულმოქმედი ხატები. მ., 2002წ. წიგნი 2. გვ 648–651).

სრული კოლექცია და აღწერა: ღვთისმშობლის ვილნის ხატი მორწმუნის სულიერი ცხოვრებისათვის.

ღვთისმშობლის უამრავ სასწაულმოქმედ გამოსახულებას შორის განსაკუთრებული ადგილი უჭირავს ღვთისმშობლის ვილნის ხატს. მას აქვს ძალიან მდიდარი ისტორია, რომელიც სათავეს იღებს სამოციქულო დროიდან. ის ასევე პასუხისმგებელია სხვადასხვა განკურნებაზე, უბრალოდ ეხმარება სხვადასხვა ადამიანურ საქმეებში. დღეს ღვთისმშობლის ამ გამოსახულების ასლი მდებარეობს ვილნიუსში, სულიწმინდის მონასტერში (და ორიგინალური ხატი დაიკარგა სამოქალაქო ომისა და პირველი მსოფლიო ომის მოვლენების შემდეგ).

ლეგენდა ხატის წარმოშობის შესახებ

ღვთისმშობლის ვილნის ხატს აქვს თავისი განსაკუთრებული წარმოშობის ისტორია (როგორც ბევრი სხვა მსგავსი). ითვლება, რომ იგი დაიწერა იმ დროს, როდესაც იესო ქრისტე დედამიწაზე მოვიდა, როდესაც ღვთისმშობელი ცოცხალი იყო. ლეგენდის თანახმად, იგი კონსტანტინოპოლში მოვიდა პალესტინადან, რაც აისახება მის სახელში - "კონსტანტინოპოლი", ან "იერუსალიმი".

ხატების ისტორია რუსეთში

არ არსებობს ზუსტი ვერსია იმის შესახებ, თუ როგორ გამოჩნდა ვილნის ღვთისმშობლის ხატი რუსეთში. ერთ-ერთი მათგანის თანახმად, ეს უძველესი გამოსახულება მოსკოვში სოფია პალეოლოგთან ერთად 1472 წელს მოვიდა. პრინცესა შემდგომში ხდება ჯონ III-ის ცოლი. არსებობს კიდევ ერთი ვერსია იმის შესახებ, თუ როგორ დასრულდა ეს ხატი რუსეთში. საბერძნეთის იმპერატორმა იგი საჩუქრად გაუგზავნა გალიციის მეფეს და გალიციის სამთავროს აღების შემდეგ მოსკოვის მმართველს გადასცა.

როგორც არ უნდა იყოს, 1495 წელს პრინცესა ელენა, იოანე III-ის ასული, აკურთხეს ამ ხატთან ქორწინებისთვის. იგი მასთან ერთად გადავიდა საცხოვრებლად ლიტვის დედაქალაქ ვილნაში. ცხადია, სწორედ ამიტომ ეწოდა მას მოგვიანებით ვილნა. სანამ პრინცესა ცოცხალი იყო, უძველესი გამოსახულება მის კამერებში იყო.

ელენეს გარდაცვალების შემდეგ, რომელიც მოხდა 1513 წლის იანვარში, სალოცავი დაასვენეს მის საფლავზე ვილნას მიძინების ტაძარში (ეს მის ანდერძში იყო გათვალისწინებული). ეს იყო ლიტველისა და კიევის მიტროპოლიტის რეზიდენცია, ასევე დედაქალაქის ერთ-ერთი უძველესი და უძველესი ეკლესია. ზოგიერთი ისტორიკოსი პოულობს დადასტურებას, რომ ელენამ ეს სურათი წინასწარ გადასცა ტაძარს და არა მისი გარდაცვალების მომენტიდან იგი იქ დამთავრდა.

საინტერესო ფაქტია, რომ მოსკოვის სამთავრო არაერთხელ ცდილობდა ამ ხატის დაბრუნებას. ბევრი გამოსასყიდი შესთავაზეს მისთვის, მაგრამ ყველა მცდელობა უარყო.

ხატის ისტორია უნიატთა მმართველობის ფორმირების დროს

ვილნის ღვთისმშობლის ხატი, ბრესტის საეკლესიო კავშირის გამოცხადების შემდეგ, წმინდა ნიკოლოზის ეკლესიაში გადაასვენეს. ეს იმიტომ მოხდა, რომ პრეჩისტენსკის საკათედრო ტაძარი, სადაც გამოსახულება მდებარეობდა, გახდა უნიატური და მართლმადიდებლები ცდილობდნენ შეენარჩუნებინათ ყველაზე ძვირფასი სალოცავები თავიანთი რწმენით. თუმცა, 1609 წელს წმინდა ნიკოლოზის ეკლესიაც მივიდა უნიატებს, ამიტომ გადაწყდა ვილნის ხატის დაბრუნება საკათედრო ტაძარში.

შემდგომმა მოვლენებმა განაპირობა ის, რომ ვილნის ხატი მონასტრის წმინდა სამების ეკლესიაში აღმოჩნდა. 1610 წელს პრეჩისტენსკის მონასტერში გაჩენილი ხანძრისა და შემდგომი რემონტის შემდეგ, მიტროპოლიტი გადავიდა წმინდა სამების ეკლესიაში. ზოგიერთი წყაროს თანახმად, ნათქვამია, რომ ხატი მაშინვე წაიყვანეს, სხვა მტკიცებულებები ვარაუდობენ, რომ პრეჩისტენსკაიას ეკლესიის გაპარტახების შემდეგ, გამოსახულება გადაიტანეს სამების ეკლესიაში. როგორც არ უნდა იყოს, 1652 წელს უკვე იყო დოკუმენტური ცნობები იმის შესახებ, რომ აკათისტი ყოველ შაბათს სრულდებოდა სამების ეკლესიაში ვილნის ხატის წინ.

შემდგომში იგი ომების დროს არაერთხელ გაიყვანეს ქალაქიდან და ტაძრიდან. მაგალითად, 1654-1667 წლებში, პოლონეთის ომის დროს და ასევე 1700-1721 წლებში, ჩრდილოეთის ომის დროს. პირველად მოსკოვის ცარ ალექსის ბრძანებით ეძებდნენ, რათა დაებრუნებინათ, მაგრამ ის ვერასდროს იპოვეს.

1707 წელს ხატისთვის ააგეს ახალი ხატის ყუთი (წინა ერთი წლით ადრე გაქრა ხანძრის შედეგად), რამდენიმე წლის შემდეგ კი მოოქროვეს. რუსეთის იმპერიისთვის გამოსახულების გადაცემის მცდელობები შეწყდა, რადგან მას ხელი არ შეხებია ვილნას რუსეთთან ანექსიის შემდეგაც, ასევე კავშირის გაუქმების შემდეგ.

მას შემდეგ ის ამ მონასტერშია, მაგრამ პირველი მსოფლიო ომის დროს იქნა ევაკუირებული, მისი შემდგომი გზა უცნობია. ვილნიუსის ეკლესიაში ახლა არის ხატის ზუსტი ასლი (ასევე, სხვათა შორის, სასწაულმოქმედი).

გამოსახულების იკონოგრაფია

ამ ხატის დასამზადებლად ოთხი დაფა ამოჭრეს - ორი კვიპაროსი და ორი ცაცხვი. მისი ნაწერით, გამოსახულება ძალიან ჰგავს იერუსალიმის ხატს (ცხადია, ზუსტად ამიტომ უწოდებენ მას ზოგჯერ "იერუსალიმს"). მსგავსებაა ტიხვინთან და ქართულ გამოსახულებებთანაც.

ხატზე ხედავთ ღვთისმშობელს, რომელსაც ჩვილი მარცხენა ხელში უჭირავს. ქუსლი შიშველი და ღიაა, მარცხენა ხელი კალთაზე ეყრდნობა გრაგნილით, მარჯვენა კი აწეული აქვს კურთხევის ნიშნად.

ტაძარში ხანგრძლივი ყოფნისას ხატი ძვირფასი მასალებით იყო გადაჭედილი. 1677 წელს გამოსახულებისთვის გაკეთდა ვერცხლის ჩასაჭიმი. დედა-შვილის ტანსაცმელი ვერცხლისფერი იყო, რომლებზეც ოქროთი არწივები და ყვავილები იყო გამოსახული. ასევე ცხადია, რომ ხატის ფონი შესრულებულია ფილიგრანული ტექნიკის ყველაზე ოსტატურად. ღვთისმშობლის თავზე ოქროს გვირგვინი ედგა, რომელსაც მოოქროვილი ანგელოზები ეყრდნობოდნენ, ჩვილის გვირგვინზე კი ძვირფასი ქვები.

ხატის ფონზე მრავლად იყო ვერცხლის ტაბლეტი, ასევე სხვადასხვა ძვირფასი სამკაულები (მძივები, მარგალიტი, ძვირფასი ქვები, ოქროსა და ვერცხლისგან დამზადებული სამკაულები). როდესაც 1866 წელს ჩატარდა გამოსახულების აღდგენა, შეკეთება და გაწმენდა, დამზადდა ახალი ჩარჩო ყველა სამკაულისა და ვერცხლისგან, რომელიც ამოღებულ იქნა ხატიდან, ასევე ახალი ჰალოები ბრილიანტებითა და ბრილიანტებით. ხატისთვის ბრინჯაოს ჩარჩოც გაუკეთეს.

სადღესასწაულო დღეები

ამ სურათის აღნიშვნის დღეები ორ თარიღზე მოდის. პირველი დღე თხუთმეტი თებერვალია, რომელიც ემთხვევა ხატის ვილნაში გადმოსვენების მოვლენას, რომელიც მოხდა 1495 წელს. დღესასწაულის მეორე დღე კი მეთოთხმეტე აპრილია.

ლოცვა ხატზე

ვილნის ღვთისმშობლის ხატი ძალიან ცნობილია თავისი სხვადასხვა სასწაულებით. რისთვის ლოცულობენ ისინი ამ სურათის წინ? როგორც წესი, ისინი სთავაზობენ მას ლოცვებს და სთხოვენ მას, რომ შეამსუბუქოს ან განკურნოს მათი დაავადებები, როგორც სულიერი, ასევე ფიზიკური. სწორედ ამ განკურნებათაა განდიდებული ეს სურათი. სწორედ ეს არის ნათქვამი ამ ხატის წინ ღვთისმშობლისადმი ლოცვა-მიმართვაში.

ისინი ასევე ითხოვენ დაცვას სხვადასხვა უბედურებისგან, ცოდვებისგან განთავისუფლებას, სხვადასხვა მტრისგან დაცვას. არსებობს სპეციალური ლოცვა, რომლითაც შეგიძლიათ მიმართოთ ხატს, მაგრამ არ არსებობს ცალკე აკათისტი, ტროპარი და კონდაკი.

ამრიგად, ყოველივე ზემოთ აღწერილიდან გამომდინარე, ღვთისმშობლის ვილნის ხატს უდიდესი მნიშვნელობა აქვს ყველა მართლმადიდებელი ქრისტიანისთვის.

ოსტრობრამსკაიას ხატი

ვილნიუსში ასევე არის თანაბრად პატივცემული გამოსახულება, რომელიც ასევე ზოგჯერ აღრეულს ზემოთ აღწერილი სურათით. მას ასევე აქვს მდიდარი და საკმაოდ უძველესი ისტორია და მისი წარმოშობის რამდენიმე ვარიანტი. ეს არის ვილნა ოსტრობრამსკის ხატი, რომელიც ამჟამად მდებარეობს ლიტვაში, ოსტრა ბრამას სამლოცველოში.

ამ ხატის წარმოშობა საკმაოდ საინტერესოა. ზოგიერთი თვლის, რომ ეს გამოსახულება მოტანილია ქერსონედან (კორსუნიდან), რის გამოც სხვა წყაროებში მას "კორსუნის ხარებასაც" უწოდებენ. პრინცმა ოლგერდმა იგი თათრების წინააღმდეგ კამპანიიდან ჩამოიტანა და ცოლს მარიას გადასცა. თუმცა, მისმა მეორე მეუღლემ ეს ხატი სამების მონასტერს გადასცა.

მეორე ლეგენდის თანახმად, ხატი თავად გამოჩნდა 1431 წლის 14 აპრილს მახვილ კარიბჭეზე. არსებობს მესამე ლეგენდაც, რომლის მიხედვითაც, ხატი იოანე პალეოლოგმა გაუგზავნა ლიტველ უფლისწულ ოლგერდს მას შემდეგ, რაც ის ქრისტიანობა მიიღო. ამრიგად, ლიტვის მიწაზე სასწაულმოქმედი სალოცავი გამოჩნდა.

ზეიმისა და ხატის ლოცვის დღეები

ვილნა ოსტრობრამსკაიას ღვთისმშობლის ხატს ასევე აქვს თავისი სადღესასწაულო დღეები. წელიწადში პირველად თოთხმეტი აპრილს მოდის. ეს სამი ლიტველი მოწამის ხსოვნის დღეა. ხსენების მეორე დღე ოცდაექვს დეკემბერს მოდის.

დასკვნა

დასასრულს, მინდა აღვნიშნო, რომ ვილნის ღვთისმშობლის ხატი, ისევე როგორც ოსტრობრამსკაია, ძალიან მნიშვნელოვანია მართლმადიდებელი ხალხისთვის. მიუხედავად იმისა, რომ ბოლო გამოსახულებას პატივს სცემენ როგორც მართლმადიდებელი, ასევე ბერძენი კათოლიკეები ლიტვის ტერიტორიაზე მომხდარი მოვლენების გამო. ეს ყველაფერი იმაზე მეტყველებს, რომ ჭეშმარიტ რწმენას არ აქვს საზღვრები, თუ ჩვენს შუამავლებს მივმართავთ სუფთა გულით და პატივისცემით, ისინი ნამდვილად დაგვეხმარებიან ცხოვრების ამ ზოგჯერ რთულ გზაზე.

ვილნის ღვთისმშობლის ლოცვა

ვილნის ხატის აღწერა:

ერთ-ერთი ლეგენდის თანახმად, ვილნის ღვთისმშობლის ხატი "HODIGETRIA" (გიდის) ტიპის მახარებელმა ლუკამ დახატა. პალესტინიდან ხატი მოვიდა კონსტანტინოპოლში (კონსტანტინოპოლში). შემდგომში იგი ბერძენთა იმპერატორმა გაუგზავნა გალიციისა და წითელი რუსეთის მეფეს. გალისიის სამთავროს დაცემის შემდეგ ღვთისმშობლის ხატი მოსკოვის პრინცის საკუთრება გახდა. სხვა ლეგენდის თანახმად, ეს ხატი მოსკოვში პრინცესა სოფიამ ჩამოასვენა, რომელმაც ცოლად შეირთო იოანე III.

1495 წელს მოსკოვის დიდმა ჰერცოგმა იოანე III-მ აკურთხა თავისი ქალიშვილი ელენა, რომელიც დაქორწინდა ლიტველ პრინც ალექსანდრეზე. ხატი გადაასვენეს ლიტვის დედაქალაქ ვილნაში (თანამედროვე ვილნიუსი), სადაც მიიღო სახელი - ვილნა.

როდესაც ელენა გარდაიცვალა, ღვთისმშობლის წმინდა ხატი დაასვენეს პრეჩისტენსკის ტაძარში, მისი საფლავის ზემოთ. როდესაც მოსკოვსა და ლიტვის სასამართლოებს შორის ნათესაობა შეწყდა, ცარ ივან ვასილიევიჩ საშინელმა სცადა დაებრუნებინა ეს სასწაულმოქმედი ხატი მოსკოვში და ამისთვის მეფე სიგიზმუნდს შესთავაზა 50 დიდგვაროვანი ლიტველი ტყვე, მაგრამ მეფე მტკიცედ შეეწინააღმდეგა ამას, რადგან ყველა სასულიერო პირი, ორივე მართლმადიდებელი. და უნიატს, არ სურდა ამ განძის დაკარგვა.

პრეჩისტენსკის ტაძარში ვილნის ღვთისმშობლის ხატიდარჩა მე-18 საუკუნის შუა ხანებამდე, შემდეგ კი მეტროპოლიასთან ერთად გადაასვენეს სამების მონასტერში, რომელიც მაშინ კათოლიკეების განკარგულებაში იყო. პრეჩისტენსკის ტაძარი უნიატებს გადაეცათ. მხოლოდ 1839 წელს სამების მონასტერი ვილნის ხატთან ერთად დაუბრუნდა მართლმადიდებლებს. იმ დროიდან მოყოლებული, ვილნის ღვთისმშობლის ხატმა შეცვალა მონასტერს დაკარგული ოსტრობრამიანი ხატი.

პირველი მსოფლიო ომის დროს, გერმანული ჯარების მიერ ლიტვის ოკუპაციის საფრთხესთან დაკავშირებით, ვილნისა და ლიტვის მთავარეპისკოპოსმა ტიხონმა (მომავალი რუსეთის პატრიარქი) აკურთხა რუსეთში ყველა მართლმადიდებლური სალოცავის, მათ შორის ვილნის ხატის ევაკუაცია. სასწაულმოქმედი გამოსახულება მოსკოვის დონსკოის მონასტერში მოათავსეს. შემდგომში ხატი გაუჩინარდა და მისი ბედი უცნობია.

ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის ხატის "ვილნას" წინაშე ისინი ლოცულობენ მათი სნეულებების განმუხტვისა და განკურნებისთვის.

ლოცვა ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლისადმი მისი ხატის "ვილნას" ("Hodegetria") წინაშე.(მდებარეობს ვილნის წმინდა სამების მონასტერში )

ვის ვიტირო, ქალბატონო?

ვის მივმართო ჩემს მწუხარებაში, თუ არა შენ, ზეცის დედოფალო?

ვინ მიიღებს ჩემს ტირილს და ჩემს კვნესას, თუ არა შენ, უმანკოო, ქრისტიანთა იმედი და თავშესაფარი ჩვენ ცოდვილთათვის?

ვინ დაგიცავს უფრო მეტად უბედურებაში? ისმინე ჩემი კვნესა და ყური მოახდე მე, ღვთისმშობელო დედაო, და ნუ შეურაცხყოფ მე, ვინც შენს დახმარებას ვითხოვ და ნუ უარვყოფ მე, ცოდვილს. განმანათლე და მასწავლე, ზეცის დედოფალო, ნუ განმშორდები, მსახურო, ქალბატონო, ჩემი წუწუნის გამო, არამედ იყავი ჩემი დედა და შუამავალი. შენს მოწყალე მფარველობას ვანდობ: ცოდვილს მშვიდ და წყნარ ცხოვრებაში მიმიყვანე, რათა ვიტირო ჩემი ცოდვების გამო. ვის მივმართო, როცა დამნაშავე ვარ, თუ არა შენ, ცოდვილთა იმედი და თავშესაფარი, შენი უთქმელი წყალობისა და შენი სიკეთის იმედით შთაგონებული? სამოთხის დედოფლის ქალბატონის შესახებ! შენ ხარ ჩემი იმედი და თავშესაფარი, დაცვა და შუამავლობა და დახმარება. ჩემო ყველაზე კურთხეულ და სწრაფ შუამავალო! დაფარე ჩემი ცოდვები შენი შუამდგომლობით, დამიფარე ხილული და უხილავი მტრებისგან, შეარბილე ბოროტი ადამიანების გული, რომლებიც მეამბოხებენ ჩემს წინააღმდეგ. ო, დედაო უფლისა ჩემო შემოქმედო! თქვენ ხართ ქალწულობის ფესვი და სიწმინდის უცვლელი ფერი. ო, ღვთისმშობელო! დამეხმარე ხორციელი ვნებებით დაუძლურებულთა და გულით დაავადებულთათვის, რადგან ერთი შენია და შენთან არის შენი ძის იმამი და ჩვენი ღმერთის შუამავლობა და შენი მშვენიერი შუამდგომლობით ვიხსნი ყოველგვარი უბედურებისა და უბედურებისგან, უმრავლესო. უბიწო და დიდებულო ღვთისმშობელო მარიამ. იგივეს იმედით ვამბობ და ვღაღადებ: გიხაროდენ, მადლითა სავსენო; გიხაროდენ, გახარებულო; გიხაროდენ, ნეტარო; უფალი შენთანაა.

ერთგულთა შუამავალი, ყოვლად კურთხეულო და მსწრაფლ, ყოვლადწმიდა ქალწულო მარიამ!

ჩვენ ვლოცულობთ შენდა შენი წმინდა და სასწაულებრივი ხატის წინაშე, რომ როგორც შენ აჩუქე შენი შუამავლობა ქალაქ მოსკოვს უძველესი დროიდან, ასევე ახლაც მოწყალად გვიხსენი ყოველგვარი უბედურებისა და უბედურებისგან და გადაარჩინე ჩვენი სულები, როგორც მოწყალე.

რჩეულ გამარჯვებულ ვოევოდას, როგორც ბოროტებისგან განთავისუფლებულს, მივწეროთ მადლობა ტი, შენს მსახურებს, ღვთისმშობელს, მაგრამ, როგორც უძლეველი ძალის მქონე, გაგვითავისუფლებს ყოველგვარი უბედურებისგან, მოვუწოდოთ ტი: გიხაროდენ, უცოლო საცოლეო.

ჩვენ გადიდებთ შენ, ყოვლადწმიდაო ქალწულო, და პატივს ვცემთ შენს წმიდა ხატს, რისთვისაც საკვირველი გამარჯვება მიანიჭე აგარიელებს მართლმადიდებლებს.

ასევე წაიკითხეთ ჩვენს საიტზე:

ღვთისმშობლის ხატები– ინფორმაცია ხატწერის ტიპების შესახებ, ღვთისმშობლის ხატების უმეტესობის აღწერა.

წმინდანთა ცხოვრება– განყოფილება, რომელიც ეძღვნება მართლმადიდებელ წმინდანთა ცხოვრებას.

დასაწყისისთვის კრისტიანი– ინფორმაცია მათთვის, ვინც ცოტა ხნის წინ მოვიდა მართლმადიდებლურ ეკლესიაში. ინსტრუქციები სულიერ ცხოვრებაში, ძირითადი ინფორმაცია ტაძრის შესახებ და ა.შ.

ლიტერატურა– ზოგიერთი მართლმადიდებლური ლიტერატურის კრებული.

მართლმადიდებლობა და ოკულტიზმი– მართლმადიდებლობის თვალსაზრისი მკითხაობის, ექსტრასენსორული აღქმის, ბოროტი თვალის, კორუფციის, იოგასა და მსგავსი „სულიერი“ პრაქტიკის შესახებ.

ვილნის ღვთისმშობლის ხატი

ჩვენი სტატიიდან შეგიძლიათ გაიგოთ, ვის ეხმარება ღვთისმშობლის სასწაულმოქმედი ვილნის ხატი. ჩვენ ასევე გეტყვით, რას სთხოვენ მისგან და როგორ გამოიყურება.

რა შეგიძლიათ ნახოთ ვილნის ღვთისმშობლის ხატზე?

ამ ხატში ღვთისმშობელი მთელი თავისი დიდებით არის წარმოდგენილი და მის მკლავებში ჩუმად ზის პატარა იესო.
ვილნის ხატზე გამოსახულია ღვთისმშობელი ოქროს კვართით.
იესო გამოსახულია მსუბუქ ტანსაცმელში.
დედა და ბავშვინაზად უყურებენ ერთმანეთს.
ბიჭის მარჯვენა ხელი აწეულია დედის სახისკენ, ხოლო დედის მარჯვენა ოდნავ აწეულია და მიმართულია შვილისკენ.
ეს არის ძალიან შემაშფოთებელი ხატი, სავსე სინაზითა და ღვთაებრივი სიყვარულით.

ისტორიული ცნობა

როდის უნდა სცენ პატივი ხატს?

ვილნის ღვთისმშობლის ხატზე ერთზე მეტი დღესასწაულია.
27 აპრილიიგი აღინიშნება იმ ფაქტის ხსოვნას, რომ იგი შეიქმნა ამ დღეს.
ისინი ასევე აღნიშნავენ მის დღეს 28 თებერვალს, მას შემდეგ რაც ის ვილნაში გადაიყვანეს.

რაში ეხმარება და რისთვის ლოცულობენ ადამიანები მის წინაშე?

როგორ ვილოცოთ მის წინაშე?

თუ მწუხარება მოხდა და გინდათ, რომ ღმერთმა თქვენი არ დაბადებული ბავშვი სამოთხეში მიიღოს, მაშინ დაჯექით ვილნის ღვთისმშობლის ხატის წინ და თქვით ეს: „წმიდაო ღვთისმშობელო, უთხარი სიტყვა უფალს ჩემი შვილისთვის, რომელიც ამქვეყნად ცხოვრებას ვერ ახერხებდა და სიკვდილმა ჯერ კიდევ მუცლად ყოფნისას დაეწია. სული მტკივა მისთვის, უფალმა შემიმსუბუქოს ტანჯვა და დაასვენოს ჩემი პატარას სული. ამინ!"

ღვთისმშობლის ვილნის ხატი არ რჩება გულგრილი მათ მიმართ, ვისაც გული მწუხარებისგან წყდება და ვისი სული ჩქარობს სიმშვიდის საძიებლად, ის არც გაჭირვებაში დაგტოვებთ.

ვილნა ოსტრობრამსკის ღვთისმშობლის ხატი

ვილნა ოსტრობრამსკაიას ღვთისმშობლის ხატი

(ზეიმი - 29 დეკემბერი/8 იანვარი, ასევე 14/27 აპრილი სამი ლიტველი მოწამის ხსენების დღეს)

ვილნიუსში, ქალაქის ძველ ნაწილში, წმინდა ტერეზას ეკლესიისა და სულიწმიდის მართლმადიდებლური მონასტრის გვერდით არის მართლმადიდებლური და კათოლიკეების მიერ პატივსაცემი სალოცავი - ოსტროვოროტნაია. ან ოსტრობრამსკაიას ღვთისმშობლის ხატი, წარსულში ასევე ე.წ კორსუნსკაია ბლაგოვეშჩენსკაია(ეს იმით არის განპირობებული, რომ ხატი ხარების კომპოზიციის ნაწილია და მისი უძველესი წარმოშობის ლეგენდით კორსუნიდან - ძველი რუსული სახელწოდება ქერსონესოსი). ხატი მდებარეობს კარიბჭის ზემოთ სამლოცველოში, რომელსაც ხალხში უწოდებენ "მკვეთრ კარიბჭეს" ან "მკვეთრ კარიბჭეს" (პოლონურიდან. "ბრამა"- კარიბჭე). გამოსახულების სახელი, რომელიც დიდი ხანია მოთავსებულია მის ზემოთ, კარიბჭის სახელიდან მოდის. იგი ითვლება ვილნიუსისა და ლიტვის ერთ-ერთ მთავარ ქრისტიანულ სალოცავად.

ოსტრობრამსკის კარიბჭე მის ზემოთ სამლოცველო ვილნიუსში ღვთისმშობლის სასწაულმოქმედი ოსტრობრამსკაიას ხატით

მრავალი ტრადიცია და ლეგენდა უკავშირდება ხატს და მის აღსრულებულ სასწაულებს.

წარმოშობა

არსებობს რამდენიმე ლეგენდა ღვთისმშობლის ვილნა ოსტრობრამსკაიას ხატის წარმოშობის შესახებ.

ერთ-ერთი მათგანი ეფუძნება ლეგენდას, რომ ხატი სასწაულებრივად გამოჩნდა ლიტვის სამთავროს დედაქალაქ ვილნაში, 1431 წლის 14 აპრილს მახვილ კარიბჭესთან.

მეორე ის არის, რომ ხატი გაუგზავნა ლიტვის დიდ ჰერცოგ ოლგერდს საბერძნეთის იმპერატორმა იოანე პალეოლოგოსმა, როგორც პრინცის მიერ ქრისტიანობის მიღების ნიშნად.

მესამე ვერსიით, ღვთისმშობლის გამოსახულება ტაურიდ კერსონესუსიდან (ან კორსუნიდან) ჩამოიტანა ლიტვის დიდმა ჰერცოგმა ოლგერდმა სამხედრო ტროფებს შორის. ცნობილია, რომ 1341-1373 წლებში პრინცმა ოლგერდმა რამდენიმე წარმატებული ლაშქრობა მოაწყო ყირიმელი თათრების წინააღმდეგ. არ არსებობს პირდაპირი მტკიცებულება იმის შესახებ, თუ როდის ჩამოიტანეს ხატი. თუმცა, მკვლევარები მიდრეკილნი არიან იფიქრონ, რომ ეს მოხდა 1363 წელს კორსუნის წინააღმდეგ გამარჯვებული კამპანიის შემდეგ. ვერსია ძირითადად ეფუძნება ვენდენის კანონის დანიელ ლოძიატას ჩვენებას, რომელიც ცხოვრობდა მე-17 საუკუნეში. წიგნის „ლიტველი ხალხის უძველესი ისტორია“ წერისას, ისტორიკოს თეოდორ ნარბუტს ხელთ ჰქონდა დანიელ ლოძიატას ხელნაწერი, რომელიც მან ორჯერ მოიხსენია. 1653 წლით დათარიღებულ ჩანაწერში Canon Lodziata იტყობინება შემდეგი: „ლიტვის დიდმა ჰერცოგმა ოლგერდმა გაამდიდრა თავისი საგანძური ქერსონესის საგანძურით; მისმა მემკვიდრეებმა საეკლესიო დეკორაციების უმეტესი ნაწილი ქალაქ ვილნას ეკლესიებს დაურიგეს. ამ საგანძურთა შორის არის ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის ავთენტური გამოსახულება; როგორც ჩანს, იგი დგას ღვთაებრივი მაცნე მთავარანგელოზ გაბრიელის წინაშე. ახლა ჩვენ ვხედავთ მადლის ქალბატონს კარმელიტის სამლოცველოში, ქალაქის აღმოსავლეთ კარიბჭეზე, რომელსაც ჩვეულებრივ უწოდებენ შარპს, რაც დადასტურებულია აღნიშნული ორდენის წერილობითი მტკიცებულებით“.კანონი ლოძიატას ჩვენება ყველაზე ძველია შემორჩენილ ჩვენებებს შორის ოსტრობრამსკის ღვთისმშობლის ხატის შესახებ.

ასეთი ინფორმაციის არსებობას ახსენებს კარმელიტი მწერალი ილარიონიც, რომელიც ოსტრობრამსკაიას ხატზე წერდა 1761 წელს.

კათოლიკეები ოსტრობრამსკაიას ხატში ხედავენ უბიწო ღვთისმშობლის გამოსახულებას, რომელიც წარმოიშვა დასავლეთ ევროპის ხელოვნებაში მე -16 საუკუნის მეორე ნახევარში.

პოლონური ვერსია მხარს უჭერს ჰიპოთეზას, რომ ოსტრობრამსკაიას ხატი დაიხატა 1619 წელს კრაკოვში ლუკაშ პორენბსკის სახელოსნოში. თეორია ეფუძნებოდა ვილნა ოსტრობრამსკის ხატის მსგავსებას ღვთისმშობლის ხატთან კორპუს კრისტის კრაკოვის ეკლესიიდან, რომელიც დახატა პორენბსკიმ.

ხატის წარმოშობის ყველა ვერსია საკმაოდ ისტორიული ინტერესია. ლოცვითი თაყვანისცემისთვის, კითხვას, თუ ვინ დახატა ხატი და რომელ საუკუნეში, არ არის მნიშვნელოვანი, რადგან თაყვანს სცემენ არა ადამიანის ხელების შექმნას, არამედ პროტოტიპს - ის, ვისი სურათიც ხატმწერმა განასახიერა დაფაზე. პატივს სცემენ როგორც კათოლიკეებს, ასევე მართლმადიდებლებს - ღვთისმშობელს.

ითვლება, რომ წმინდა ხატი თავდაპირველად შეწირული იყო სიცოცხლის მომტანი სამების ეკლესიაში, რომელიც აშენდა დიდი ჰერცოგის ოლგერდის მეუღლის, ტვერის პრინცესა ჯულიანა ალექსანდროვნას დახმარებით, შემდეგ კი მახვილი კარიბჭის ზემოთ დადგა. არსებობს მტკიცებულება, რომ 1431 წელს ღვთისმშობლის ხატი უკვე მკვეთრი კარიბჭის ზემოთ იყო.

ამ სურათის შემდგომი ბედი მჭიდროდ არის გადაჯაჭვული ლიტვაში მართლმადიდებლობის ბედთან. 1569 წელს პოლონეთთან ლიტვის ლიტვის კავშირის ხელმოწერის შემდეგ, ლიტვის მიწებზე დაიწყო რომთან საეკლესიო კავშირის დამყარება. ბევრი ეკლესია, მათ შორის სამების მონასტერი, უნიატთა ხელში გადავიდა, მაგრამ მართლმადიდებლებმა შეძლეს ხატის წმინდა ნიკოლოზის ტაძარში გადატანა. თუმცა 1609 წელს ეს ტაძარიც უნიატებს გადაეცა და ხატი დაბრუნდა თავდაპირველ ადგილას, ბასრი კარიბჭის ზემოთ.

1624 წელს კარმელიტების მონასტერი სწორედ კარიბჭესთან დაარსდა წმ. ტერეზია. კარმელიტებმა ის ააგეს 1671 წელს. ძველის ნაცვლად ახალი სამლოცველო იყო და ხატი ეკლესიისკენ იყო მიბრუნებული. 1741 წელს ვილნის ხანძრის შემდეგ. ხატი გადაასვენეს ტერეზინის მონასტერში, ხოლო 1744 წ. კვლავ მოთავსებულია კარიბჭის ზემოთ.

1812 წელს იგი განიცადა საფრანგეთის შემოსევის დროს და 1829 წ. აღადგინა. დახურვის შემდეგ 1832 წ კარმელიტის მონასტერს, ტერეზინის ეკლესიას ეწოდა ოსტრობრამსკი და დარჩა რომის კათოლიკური სამღვდელოების იურისდიქციაში.

ამის შემდეგ, ხატი დარჩა ვილნის მკვეთრი კარიბჭის სამლოცველოში, უზარმაზარ ხატის ყუთში. ხატი დაფარული იყო მოოქროვილი კვართით, აგრეთვე მრავალი ლითონის შესაწირავი წმინდანთა გამოსახულების სახით და სხეულის სხვადასხვა ნაწილები, რაც მოწმობდა ღვთისმშობლის სარგებლობას კაცობრიობისთვის. ხატის ქვეშ აშენდა ლათინური ტახტი, რომელზედაც ყოველდღიურად აღევლინებოდა სულ მცირე ორი ლიტურგია.

იკონოგრაფია

ღვთისმშობლის ოსტრობრამსკაიას ხატი ეკუთვნის ღვთისმშობლის იშვიათ სახეობას, რომელსაც ბავშვი არ უჭირავს.

ხატი დახატულია ტემპერატურად ორ შეერთებულ მუხის დაფაზე ზომით 1,63 x 2 მ და 2 სმ სისქით, დაფარული ნიადაგის თხელი ფენით. ჩასუბლე ბაროკოს სტილში გაკეთდა ვილნიუსელი ხელოსნების მიერ მე-17 საუკუნის ბოლოს.

ოსტრობრამსკაიას ხატი ხარების კომპოზიციის ნაწილია, ამიტომ გამოსახულებას ზოგჯერ კორსუნის ხარების ხატს უწოდებდნენ. ღვთისმშობელი გამოსახულია გაბრიელის მთავარანგელოზის გამოჩენის მომენტში; მთავარანგელოზის გამოსახულების შესაბამისი ნაწილი დაკარგულია. მის სახეზე გამოხატულია ღრმა სიმშვიდე, კონცენტრაცია და ქალწული მოკრძალება. მის თავზე მიმაგრებულია ორსართულიანი გვირგვინი - ზეციური დედოფლის ბაროკოს გვირგვინი, პოლონეთის დედოფლის როკაილი გვირგვინი. გრძელი სხივები ვრცელდება სახიდან ყველა მიმართულებით.

მოგვიანებით (1849 წელს) ხატის ბოლოში ვერცხლის დიდი სარდაფი მოათავსეს (აღთქმით მიცემული საჩუქარი, განკურნების ან რაიმე სურვილის ასრულებისთვის)ნახევარმთვარის სახით გრავირებული ტექსტით პოლონურად: „მადლობას მოგანიჭებ, ღვთისმშობელო, ჩემი თხოვნის მოსმენისთვის და გთხოვ, მოწყალეო დედაო, დამიფარე, როგორც ადრე, შენი უწმიდესი ომის სიყვარულსა და მზრუნველობაში II1849“.

lazy lazy-hidden" src="" data-lazy-type="image" data-lazy-src="https://images2-focus-userconsocial. com/gadgets/proxy? url = http%3a%2f%2fhram-troicy.prihod.ru%2fusers%2f67%2f1167%2feditor_files%2fimage%2f1-aaaostrabramathetotototokos-prayer.jpg გადაწერილი ime = სურათი % 2F*">

ოსტრობრამსკაიას ღვთისმშობლის ხატის სიებს მათი კანონიერი ადგილი უკავია როგორც ლიტვის მართლმადიდებლურ ეკლესიებში, ასევე მორწმუნეთა სახლებში.

რჩეულ ვოევოდას და ქრისტიანული რასის მშვენიერ შუამავალს, რომელმაც მოისურვა თავისი წმინდა ხატიდან მადლით აღსავსე კურნების ნაკადების გადმოღვრა, მოდი, ვუგალობოთ შენს მსახურებს, თეოტოკოსს. შენ, როგორც შენს პატივს მცემელთა კეთილმა შუამავალმა, გაგვათავისუფლე ყოველგვარი უბედურებისგან, ამიტომ გიხმობთ: გიხაროდენ, ქალბატონო, გვიჩვენე მადლი და წყალობა შენი ოსტრობრამსკაიას ხატის მეშვეობით.

ლოცვა ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლისადმი მისი ხატის "ოსტრობრამსკაია ვილნას" პატივსაცემად.

ო, ყოვლადწმიდა ქალწულო, უზენაეს ძალთა უფლის დედაო, ცა და მიწა დედოფალს და ჩვენს ქალაქ კიევს, ყოვლისშემძლე შუამავალო!

მიიღე ეს სადიდებელი სიმღერა ჩვენგან, შენს უღირსო მსახურთაგან, და აღამაღლე ლოცვა შენი ძისა და ჩვენი ღმერთის ტახტზე, შეგვიწყალენ ჩვენ ცოდვილებს და დაემატოს თავისი სიკეთე მათ, ვინც პატივს გცემს და თაყვანს სცემს შენს სასწაულს. სურათი რწმენით და სიყვარულით.

ვის მივმართოთ ქალბატონს? ვის მივმართოთ ჩვენს მწუხარებაში, თუ არა შენ, ზეცის დედოფალო? ვინ მიიღებს ჩვენს ცრემლებს და ჩვენს კვნესას, თუ არა შენ, უმანკოო, ქრისტიანთა იმედი და თავშესაფარი ჩვენ ცოდვილთათვის? ვინ დაგიცავს უფრო მეტად უბედურებაში? ასევე გულმოდგინედ ვლოცულობთ შენდა: დაფარე ჩვენი ცოდვები შენი შუამდგომლობით, დაგვიფარე ხილული და უხილავი მტრებისგან, შეარბილე ბოროტი ადამიანების გული, რომლებიც ჩვენს წინააღმდეგ მეამბოხეს.

ო, უფლის დედაო ჩვენი შემოქმედი! თქვენ ხართ ქალწულობის ფესვი და სიწმინდის უცვლელი ფერი. მიიღე ჩვენი უღირსი ლოცვა და შეგვიფარე სულიერ სიწმინდეში, დაგვიფარე ბოროტი ადამიანების ცილისწამებისაგან და უეცარი სიკვდილისგან და მოგვანიჭე ბოლომდე სინანული. შეგვიწყალე დღის საათებში, დილა-საღამოს და დაგვიფარე ყოველთვის: დაიცავი ფეხზე მდგომი, მჯდომი, ყოველ გზაზე მოსიარულე და ღამის საათებში მძინარე. , დაფარეთ და დაიცავით. ყოველ ადგილას და ყოველ დროს გამოფხიზლდი ჩვენთვის, ღვთისმშობელო, გადაულახავი კედელი და მტკიცე შუამავლო. შენ გვეჩვენება, როგორც მთელი ცხოვრების მცველი, უწმინდესი; გვიხსენი დემონებისგან სიკვდილის ჟამს; სიკვდილის შემდეგაც კი სთხოვე შენს ძეს და ჩვენს ღმერთს მშვიდობის პოვნა.

ჩვენ, ცოდვილნი, იმედით აღვამაღლებთ შენდამი ლოცვას და სათუთად ვღაღადებთ: გიხაროდენ, ნეტარო; გიხაროდენ, აღტაცებულო; გიხაროდენ, ნეტარო; უფალი შენთანაა, შენთან და ჩვენთან. ჩვენ მივმართავთ თქვენ, როგორც ჩვენს უდავო და სწრაფ შუამავალს, და თქვენ, როგორც ჩვენს ყოვლისშემძლე შემწე, ვასრულებთ საკუთარ თავს და ერთმანეთს და მთელი ჩვენი ცხოვრება ქრისტე ღმერთის მიხედვით მას ეკუთვნის, მისთან ერთად უსაწყისო მამაო, უწმიდესით და მისი კეთილი და მაცოცხლებელი სულით, ახლა და ოდესმე და უკუნითი უკუნისამდე. აჰ მინ.

კიდევ ერთი ლოცვა ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლისადმი მისი ხატის "ოსტრობრამსკაია ვილნას" საპატივცემულოდ.

უპირველეს ყოვლისა, შენი მფარველობით დაიცავი შემოდგომა, მოწყალეო დედაო, წმიდაო ეკლესიაო, განაძლიერე ჩვენი მართლმადიდებელი ეპისკოპოსები შენი უმაღლესი ლოცვა-კურთხევით, დაიცავი მშვიდობით და მიეცი სიტყვა შენი ეკლესიის მთელ, ჯანმრთელ, პატიოსან და დღეგრძელ წმინდანებს. შენი ჭეშმარიტება, ყოველი ხილული და უხილავი მტრისგან, ყველა მართლმადიდებელ ქრისტიანთან ერთად, მოწყალეობით იხსენი და მართლმადიდებლობა და მტკიცე რწმენა საუკუნეების ბოლომდე შეუცვლელად და უცვლელად შეინახე. შეხედე მოწყალებით, ყოვლად მგალობელო, და შენი მოწყალე შუამავლობით მთელ ჩვენს ქვეყანას, ჩვენს ქალაქებს და ამ ქალაქს [ან: ამ ტაძარს, ან: და სულიერ ქალაქს, რომელიც აქ არის], და გამოასხე შენი წყალობა. დაუზოგავად ამ მდიდარზე. შენ ხარ ყოვლისშემძლე დამხმარე და შუამავალი ჩვენთვის. თაყვანი ეცით ყველა შენი მსახურის ლოცვას, რომლებიც აქ მიედინებიან შენს წმინდა ხატს, ისმინე კვნესა და ხმები, რომლითაც ლოცულობენ შენი მსახურები ამ წმინდა ადგილას.

თუ ურწმუნოც და უცხოელიც, ვინც აქ გადის, ილოცეთ, ისმინეთ, საყვარელო ქალბატონო, და გააკეთეთ ეს კეთილად და მოწყალებით, თუნდაც მის დასახმარებლად და გადარჩენისთვის. დაავალეთ თქვენს გამაგრებულ და გაბნეულ გულებს ჩვენს ქვეყნებში ჭეშმარიტების გზაზე: მოაქციათ ღვთისმოსავი სარწმუნოებიდან ჩამოვარდნილი და დააახლოეთ ისინი წმინდა მართლმადიდებელ კათოლიკურ ეკლესიასთან და სამოციქულო ეკლესიასთან. შენი ხალხის სახლებში და ძმებში დაიცავი და შეინახე მშვიდობის თესვის წმინდა სავანეები, დაამყარე ძმობა და თავმდაბლობა ახალგაზრდებში, მხარი დაუჭირე სიბერეს, ასწავლე ახალგაზრდები, გააბრძენე ისინი, ვინც სრულყოფილ ასაკში არიან, აღუდგეს ობლებსა და ქვრივებს, მხარი დაუჭირეთ დაჩაგრულს და მწუხარებას, ანგელოთ და დაიცავით ისინი, აღზარდეთ ჩვილები განკურნეთ სნეულები, გაათავისუფლეთ ტყვეები, დაგვიფარე ყოველგვარი ბოროტებისაგან შენი სიკეთით და გვანუგეშებ შენი მოწყალე ვიზიტით და ყველა სიკეთით, რაც გაკეთდა. ჩვენ. მიანიჭე, კეთილო, მიწის ნაყოფიერება, ჰაერის სიკეთე და ყველა ის ძღვენი, რაც დროული და სასარგებლოა ჩვენთვის, შენი ყოვლისშემძლე შუამდგომლობით ყოვლადწმიდა სიცოცხლის მომტანი სამების წინაშე.ქულა 4.1 ხმა: 182

ვილნის მოწამეებთან ერთად, 27 აპრილს, მართლმადიდებელი ეკლესია პატივს სცემს ოსტრობრამსკის ვილნის ღვთისმშობლის ხატს.

ოსტრობრამსკაიას ღვთისმშობლის ხატი(ლიტ. Aušros Vartų Dievo Motina, პოლონური. მატკა ბოსკა ოსტრობრამსკა, ბელორუსული ვასტრაბრამსკაიას ღვთისმშობელი) მდებარეობს ვილნიუსის ქალაქის კარიბჭეზე (ოსტრაიას კარიბჭე) და მას პატივს სცემენ როგორც კათოლიკეები, ასევე მართლმადიდებლები. იგი ითვლება ვილნიუსისა და ლიტვის ერთ-ერთ მთავარ ქრისტიანულ სალოცავად. მრავალი ტრადიცია და ლეგენდა უკავშირდება ხატს და მის აღსრულებულ სასწაულებს.

ტემპერაულად მოხატული ორ შეერთებულ მუხის დაფაზე 2 სმ სისქით, დაფარული პრაიმერის თხელი ფენით. ზომა 200 x 165 სმ. ეხება ღვთისმშობლის იშვიათ სახეობას ბავშვის ხელში. გამოსახულების დეტალური შესწავლა და კონსერვაცია ჩაატარა იან რუტკოვსკიმ 1927 წელს კორონაციამდე. ტექნიკის, პრაიმერის და საღებავის შემადგენლობის საფუძველზე დადგინდა, რომ სურათი შეიქმნა მე-16 საუკუნის მეორე ნახევარში, სავარაუდოდ, იტალიელი მხატვრის მიერ.

ღვთისმშობლის ფიგურა მთლიანად დაფარულია მოოქროვილი ვერცხლის კაბით; მხოლოდ ცალ მხარეს დახრილი სახე და გადაჯვარედინებული ხელები ღიაა. ფიგურა დაფარულია ვერცხლის კაბით დაახლ. 1671 წ. ვერცხლის ნახევარმთვარე გამოსახულების ბოლოში არის ხმა 1849. თავზე ორი გვირგვინი დგას: ზეციური დედოფლის ბაროკოს გვირგვინი, პოლონეთის დედოფლის როკაილი გვირგვინი..

ლიტვის სამთავროს დედაქალაქ ვილნაში ხატის გამოჩენის შესახებ მრავალი ვერსია არსებობს. ერთ-ერთი მათგანი ამბობს, რომ ხატი სასწაულებრივად გამოჩნდა მახვილ კარიბჭეზე 14 აპრილი 1431 წ მეორე ის არის, რომ ხატი გაგზავნეს ლიტვის დიდ ჰერცოგ ოლგერდს ბერძენი იმპერატორის იოანე პალეოლოგოსის მიერ უფლისწულის მიერ ქრისტიანობის მიღების ნიშნად.

IN 1653 ლოძიატა (ვენდენის კანონი) წერდა, რომ ხატი პრინცმა ოლგერდმა ჩამოიტანა ხერსონედან (კორსუნიდან). ცნობილია, რომ ოლგერდმა ჩაიდინა 1341-1473 წწ. არაერთი წარმატებული კამპანია ყირიმელი თათრების წინააღმდეგ. ტ. ნარბუტი თვლიდა, რომ ოლგერდმა 1363 წელს კორსუნის წინააღმდეგ ლაშქრობის დროს ხატი მიიღო ომის ნადავლიდან. მაგრამ უკვე 1431 წელს ხატი მდებარეობდა მკვეთრი კარიბჭის ზემოთ. თუმცა, ნარბუტის ვერსიას არ აქვს დადასტურება ღვთისმშობლის სასწაულმოქმედი ხატების ისტორიაში მიძღვნილ უამრავ მთავარ ნაშრომში.

პოლონელი მკვლევარი მიეჩისლავ სკრუდლიკი მხარს უჭერდა ჰიპოთეზას, რომ ოსტრობრამსკაიას ხატი იყო დახატული. 1619 წელს კრაკოვშილუკაშ პორენბსკის სახელოსნოში. თეორია ეფუძნებოდა მსგავსებებს ვილნა ოსტრობრამსკის ხატი ღვთისმშობლის ხატით კრაკოვის ეკლესიიდანკორპუს კრისტი, დაწერილი პორენბსკის მიერ.

XX საუკუნის 20-იან წლებში. გავრცელდა მოსაზრება, რომ ოსტრობრამსკაიას ღვთისმშობლის გამოსახულება მსგავსებაა პოლონეთ-ლიტვის თანამეგობრობის დედოფალ ბარბარა რაძივილთან (1520-1551).

მრავალი მკვლევარი, მათ შორის Juozas Jurginis, მიდრეკილია იფიქროს, რომ ხატი XVI საუკუნის უცნობმა იტალიელმა მხატვარმა ვილნაში დახატა. ირინა იაზიკოვა კიდევ ერთ მნიშვნელოვან რამეს აღნიშნავს. ხატი, რომლის წინაშეც ლოცულობდა ღირსი საროვისელი სერაფიმე თავის კელიაში, არ არის „სინაზის“ ტიპის გამოსახულება (ელევზა. ეს არის ღვთისმშობლისა და ყრმა იესოს ყველაზე სათუთი და შემაშფოთებელი გამოსახულება. როგორც წესი, დედა ეკვრის. ძეს და ის კისერზე ახვევს მკლავს), მაგრამ ოსტრობრამსკაიას ღვთისმშობლის ხატი.

ოსტრობრამსკაიას ხატის პირველი სანდო წერილობითი ნახსენები შეიცავს "ვილნაში გადაყრილი კარმელიტის მონასტრის ქრონიკას". მატიანეში საუბარია ხატის საზეიმო გადაცემაზე ნაგებობაში 1671 წელსსამლოცველო (სამლოცველო). სამლოცველოს დამაარსებლები იყვნენ მიხაილ კაზიმირ პატსი, ლიტვის დიდი ჰეტმანი, კრიშტოფორ პატსი, ლიტვის დიდი კანცლერი და გილარი პოლუბინსკი, ლიტვის დიდი საჰერცოგოს მარშალი. სწორედ ამ წელს თარიღდება ხატის მეშვეობით აღსრულებული პირველი სასწაული - ბავშვის სიცოცხლის გადარჩენა. მეორე სასწაული 1702 წლით თარიღდება.

მარცხნივ არის მართლმადიდებლური სულიწმინდის მონასტერი, ცენტრში არის ტერეზას ეკლესია, ხოლო მარჯვნივ არის ოსტრობრამსკაიას ხატი კარიბჭეზე.

1711 წელს ქალაქის ხანძრის დროს ხის სამლოცველო დაიწვა. გადარჩენილი ხატი კარმელიტის ეკლესიაში წმ. ტერეზა. 1713-1715 წლებში აშენდა ახალი ქვის სამლოცველო, სადაც ხატი საზეიმო მსვლელობით გადაასვენეს. ოსტრობრამსკაიას ღვთისმშობლის ხატის კულტმა უფრო ფართო განვითარება მიიღო XVIII საუკუნის პირველი ნახევრის ბოლოს. ოსტრაია ბრამაში მთავარი დღესასწაული იყო ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის მეურვეობის დღესასწაული. კათოლიკური მასების გარდა, სამლოცველოში რეგულარულად ტარდებოდა ღვთისმსახურება ბერძნული კათოლიკური ეკლესიის აღმოსავლური რიტუალის მიხედვით.

პირველი ბეჭდური წყარო, რომელიც ახსენებდა ოსტრობრამსკაიას ხატის კულტს, იყო მღვდლის წიგნი, იეზუიტი კორსაკი, რომელიც გამოიცა 1748 წელს.

1799-1805 წლებში მე-16 საუკუნეში აშენებული ვილნას თავდაცვითი კედლები დაიშალა, მაგრამ ოსტრობრამსკაიას ხატის კულტმა შესაძლებელი გახადა ოსტრობრამსკაიას ხატის შენარჩუნება, რომელმაც თანამედროვე სახე შეიძინა 1828-1830 წლებში.

ხატი XVII საუკუნის დასაწყისში ქალაქის კარიბჭის ზემოთ სამლოცველოში დაასვენეს.ხატის ბოლოში არის დიდი ვერცხლის ვოტა ნახევარმთვარის ფორმის გრავირებული ტექსტით პოლონურად: ” მადლობელი ვარ შენ, ღვთისმშობელო, რომ შეისმინე ჩემი თხოვნა და გევედრები, მოწყალეო დედაო, დამიფარე, როგორც ადრე, შენი ყოვლადწმიდა ომის სიყვარულსა და მზრუნველობაში II1849».

ხატის გამეფების ნებართვა მიიღეს 1927 წელს ვილნიუსის არქიეპისკოპოსის რომუალდ იალბზიჩოვსკის რომში ვიზიტის დროს. პაპ პიუს XI-ის (რომელიც 1920 წელს, როგორც სამოციქულო ნუნციოსმა, ოსტრობრამსკის ღვთისმშობლის სამსხვერპლოზე წმიდა მესა აღავლინა) ბრძანებულებით აღასრულა კორონაციის საზეიმო აქტი. 1927 წლის 2 ივლისივარშავის მიტროპოლიტი კარდინალი ალექსანდრე კაკოვსკი მთელი პოლონეთის ეპისკოპოსის თანდასწრებით, იოზეფ პილსუდსკი და პოლონეთის პრეზიდენტი Ignacy Moscicki ადრე საკათედროწვიმიან წვიმაში. 1928 წელს კორონაციის შემდეგ გამოსახულება სამლოცველოში მოათავსეს სპეციალურ ლითონის კონტეინერში, რომელიც იცავდა მას ხანძრისა და ქურდებისგან.

ხატის ხსენების დღე - 27 აპრილი, კათოლიკურ ეკლესიაში - 16 ნოემბერი

ღვთისმშობლის ხატის კულტი ვილნაში ოსტაია ბრამაში, ფერწერის გარდა, პოეზიაშიც აისახა. მას ცნობილმა პოეტებმა მიმართეს - ადამ მიცკევიჩი, ვლადისლავ სიროკომლია, მაქსიმ ბოგდანოვიჩი.

ცხადია, XVIII საუკუნის შუა ხანებში. შესრულდა სპეციალური სიმღერები, რომლებსაც მორწმუნეები მღეროდნენ სამლოცველოში სასწაულმოქმედი ხატის წინ. ერთ-ერთი პირველი სიმღერა, ოსტრობრამის პოეზიის მკვლევართა აზრით, იყო სიმღერა "Obrona wielka miasta Gedymina", ("ყოვლისშემძლე ქალაქ გედიმინას დამცველი"), რომელიც პირველად გამოქვეყნდა 1756 წელს "Złoty altarik" ("ოქროს ალტარიკი"). ”).

ხატს განსაკუთრებით პატივს სცემენ კიევშიც. უროლოგიის ინსტიტუტის ტერიტორიაზე არის ოსტრობრამსკაიას ხატის ტაძარი, სადაც 2002 წლიდან შეესწრო მრავალი განკურნების სასწაული, ასევე დაკარგული ბავშვების პოვნა ლოცვით, ოსტრობრამსკაიას დედის კიევის გამოსახულების სიაში. ღმერთო.

ლოცვა ოსტრობრამსკაიას ხატის წინაშე

ო, ყოვლადწმიდაო, ჩემო ლედი თეოტოკოსო, ზეციურო დედოფალო! მიხსენი და შემიწყალე მე, შენი ცოდვილი მონა, ამაო ცილისწამებისაგან, ყოველგვარი უბედურებისგან და უბედურებისგან და უეცარი სიკვდილისგან.

შემიწყალე მე დღის საათებში და დილა-საღამოს და ყოველთვის დამიფარე: დამიცავი, როცა ვდგები, როცა ვჯდები, როცა ყველა გზაზე ვივლი, და როცა ვიძინებ ღამით, უზრუნველყოფ ჩემთვის დაფარე და დამიცავი.

დაიცავი მე, ლედი თეოტოკოს, ყველა ჩემი მტრისგან, ხილული და უხილავი, და ყოველგვარი ბოროტი სიტუაციისგან. ყველგან და ყოველ დროს იყავი ღვთისმშობელი, გადაულახავი კედელი და ძლიერი დაცვა.

ო, ყოვლადწმიდაო, ქალწულო მარიამ! მიიღე ჩემი უღირსი ლოცვა და მიხსენი უეცარი სიკვდილისგან და მომეცი მონანიება ბოლომდე.

შენ მეჩვენები, როგორც მთელი ცხოვრების მცველი, უწმინდესი; მიხსენი მე დემონებისგან სიკვდილის ჟამს; მომეცი სიმშვიდე სიკვდილის შემდეგაც კი.

შენს წყალობას მივმართავთ, ქალწულო მარიამ: ნუ შეურაცხყოფ მწუხარებაში ჩვენს ლოცვას, არამედ გვიხსენი უბედურებისაგან, წმიდაო და ნეტარო.

ყოვლადწმიდაო ღვთისმშობელო, გვიხსენი!

ლოცვა ყოველდღიურად იკითხება სამლოცველოში ოსტრობრამსკაიას ღვთისმშობლის ხატის წინ, პოლონურიდან თარგმნილი:

ჩემს ქალბატონს, ყოვლადწმიდა ღვთისმშობელს, შენს სიკეთეს და შენი წყალობის საფარქვეშ, ახლა, ყოველ დღე და ჩემი სიკვდილის ჟამს, ვუძღვნი ჩემს სულს და სხეულს, ყველა იმედსა და ნუგეშისცემას, ყველა ტანჯვასა და უბედურებას, ჩემს სიცოცხლეს. და სიკვდილის ჟამს, მე გპირდები, რომ შენი შუამდგომლობით შესრულდა და წარმართული იყო ჩემი ყველა მოქმედება შენი და შენი ძის მიხედვით. ამინ

ვილნიუსში რომის პაპმა იოანე პავლე II-მ ამ ხატის წინ ილოცა.
მაგრამ ოსტრობრამსკის ხატი არ უნდა აგვერიოს უბრალოდ ღვთისმშობლის ვილნის ხატთან.

ვილნის ხატი

ღვთისმშობლის ვილნის ხატი დახატა წმიდა მახარებელმა ლუკამ. დიდი ხნის განმავლობაში იგი იყო ბერძენი იმპერატორების საგვარეულო სალოცავი კონსტანტინოპოლში. 1472 წელს ხატი მოსკოვში გადაასვენა სოფია პალეოლოგმა, მოსკოვის დიდი ჰერცოგის იოანე III-ის მეუღლემ (1462 - 1505 წწ.). 1495 წელს დიდმა ჰერცოგმა ამ ხატით აკურთხა თავისი ქალიშვილი ელენა, როცა იგი ლიტვის მეფე ალექსანდრეზე დაქორწინდა. ხატის ვილნაში გადასვენების საპატივცემულოდ, 15 თებერვალს დაწესდა დღესასწაული. მოგვიანებით წმინდა ხატი ნათლისმცემლის ეკლესიაში დაასვენეს, რომელშიც პრინცესა ელენა დაკრძალეს. ამის შემდეგ ხატი გადაასვენეს ვილნის წმინდა სამების მონასტერში.
მაგრამ ამ ხატს არაფერი აქვს საერთო ოსტრობრამსკაიას ხატთან, მიუხედავად იმისა, რომ ისინი იმავე დღეს აღნიშნავენ.

ვილნიუსში, ქალაქის ძველ უბანში, წმინდა ტერეზას ეკლესიისა და სულიწმიდის მართლმადიდებლური მონასტრის გვერდით არის სალოცავი, რომელსაც პატივს სცემენ როგორც მართლმადიდებლები, ისე კათოლიკეები - ოსტროვოროტნაია ან ოსტრობრამსკაიას ღვთისმშობლის ხატი, წარსულში ასევე ე.წ კორსუნსკაია ბლაგოვეშჩენსკაია(ეს იმით არის განპირობებული, რომ ხატი ხარების კომპოზიციის ნაწილია და მისი უძველესი წარმოშობის ლეგენდით კორსუნიდან - ძველი რუსული სახელი ქერსონესის). ხატი მდებარეობს კარიბჭის ზემოთ სამლოცველოში, რომელსაც პოპულარულად უწოდებენ "მკვეთრი კარიბჭე" ან "მკვეთრი კარიბჭე" (პოლონური "Gateway" - კარიბჭე). გამოსახულების სახელი, რომელიც დიდი ხანია მოთავსებულია მის ზემოთ, კარიბჭის სახელიდან მოდის. იგი ითვლება ვილნიუსისა და ლიტვის ერთ-ერთ მთავარ ქრისტიანულ სალოცავად.

ვილნა ოსტრობრამსკაიას ღვთისმშობლის ხატი
(ზეიმი - 29 დეკემბერი/8 იანვარი, ასევე 14/27 აპრილი სამი ლიტველი მოწამის ხსენების დღეს)

ოსტრობრამსკის კარიბჭე მის ზემოთ სამლოცველო ვილნიუსში ღვთისმშობლის სასწაულმოქმედი ოსტრობრამსკაიას ხატით

წარმოშობა

მესამე ვერსიით, ღვთისმშობლის გამოსახულება ტაურიდ კერსონესუსიდან (ან კორსუნიდან) ჩამოიტანა ლიტვის დიდმა ჰერცოგმა ოლგერდმა სამხედრო ტროფებს შორის. ცნობილია, რომ 1341-1373 წლებში პრინცმა ოლგერდმა რამდენიმე წარმატებული ლაშქრობა მოაწყო ყირიმელი თათრების წინააღმდეგ. არ არსებობს პირდაპირი მტკიცებულება იმის შესახებ, თუ როდის ჩამოიტანეს ხატი. თუმცა, მკვლევარები მიდრეკილნი არიან იფიქრონ, რომ ეს მოხდა 1363 წელს კორსუნის წინააღმდეგ გამარჯვებული კამპანიის შემდეგ. ვერსია ძირითადად ეფუძნება ვენდენის კანონის დანიელ ლოძიატას ჩვენებას, რომელიც ცხოვრობდა მე-17 საუკუნეში. წიგნის „ლიტველი ხალხის უძველესი ისტორია“ წერისას, ისტორიკოს თეოდორ ნარბუტს ხელთ ჰქონდა დანიელ ლოძიატას ხელნაწერი, რომელიც მან ორჯერ მოიხსენია. 1653 წლით დათარიღებულ ჩანაწერში Canon Lodziata იუწყება შემდეგს: ” ლიტვის დიდმა ჰერცოგმა ოლგერდმა თავისი საგანძური ქერსონესის საგანძურით გაამდიდრა; მისმა მემკვიდრეებმა საეკლესიო დეკორაციების უმეტესი ნაწილი ქალაქ ვილნას ეკლესიებს დაურიგეს. ამ საგანძურთა შორის არის ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის ავთენტური გამოსახულება; როგორც ჩანს, იგი დგას ღვთაებრივი მაცნე მთავარანგელოზ გაბრიელის წინაშე. ახლა ჩვენ ვხედავთ მადლის ქალბატონს კარმელიტის სამლოცველოში, ქალაქის აღმოსავლეთ კარიბჭეზე, რომელსაც ჩვეულებრივ უწოდებენ შარპს, რაც დადასტურებულია აღნიშნული ბრძანების წერილობითი მტკიცებულებით.". კანონი ლოძიატას ჩვენება ყველაზე ძველია იმ ჩვენებათაგან, რომლებმაც ჩვენამდე მოაღწიეს ღვთისმშობლის ოსტრობრამსკაიას ხატის შესახებ.

ამბავი

იკონოგრაფია

ოსტრობრამსკაიას ხატი ხარების კომპოზიციის ნაწილია, ამიტომ გამოსახულებას ზოგჯერ კორსუნის ხარების ხატს უწოდებდნენ. ღვთისმშობელი გამოსახულია გაბრიელის მთავარანგელოზის გამოჩენის მომენტში; მთავარანგელოზის გამოსახულების შესაბამისი ნაწილი დაკარგულია. მის სახეზე გამოხატულია ღრმა სიმშვიდე, კონცენტრაცია და ქალწული მოკრძალება. მის თავზე, ორსაფეხურიანი გვირგვინი მიმაგრებულია ჭაობზე - ზეციური დედოფლის ბაროკოს გვირგვინი, პოლონეთის დედოფლის როკაილი გვირგვინი. გრძელი სხივები ვრცელდება სახიდან ყველა მიმართულებით.

მოგვიანებით (1849 წელს) დიდი ვერცხლის ხმა დაიდო ხატის ბოლოში ( აღთქმით მიცემული საჩუქარი, განკურნების ან რაიმე სურვილის ასრულებისთვის) ნახევარმთვარის სახით გრავირებული ტექსტით პოლონურად: " მადლობელი ვარ შენ, ღვთისმშობელო, რომ შეისმინე ჩემი თხოვნა და გევედრები, მოწყალეო დედაო, დამიფარე, როგორც ადრე, შენი ყოვლადწმიდა ომის სიყვარულსა და მზრუნველობაში II1849».

ვილნა ოსტრობრამსკაიას ღვთისმშობლის ხატი არის სასწაულმოქმედი ხატი, რომელსაც ფართოდ აფასებენ მართლმადიდებლები და კათოლიკები ბელორუსიაში, ლიტვაში, უკრაინასა და პოლონეთში. ამჟამად, ოსტრობრამსკაიას ხატის წინაშე სახალხო თაყვანისცემა ხდება რომაული კათოლიკური რიტუალის მიხედვით, მაგრამ მართლმადიდებელი ქრისტიანები აგრძელებენ ამ გამოსახულებას პირადი ლოცვითა და თაყვანისცემით.

კონდაკიონი
რჩეულ ვოევოდას და ქრისტიანული რასის მშვენიერ შუამავალს, რომელმაც მოისურვა თავისი წმინდა ხატიდან მადლით აღსავსე კურნების ნაკადების გადმოღვრა, მოდი, ვუგალობოთ შენს მსახურებს, თეოტოკოსს. შენ, როგორც შენს პატივს მცემელთა კეთილმა შუამავალმა, გაგვათავისუფლე ყოველგვარი უბედურებისგან, ამიტომ გიხმობთ: გიხაროდენ, ქალბატონო, გვიჩვენე მადლი და წყალობა შენი ოსტრობრამსკაიას ხატის მეშვეობით.

ვის მივმართოთ ქალბატონს? ვის მივმართოთ ჩვენს მწუხარებაში, თუ არა შენ, ზეცის დედოფალო? ვინ მიიღებს ჩვენს ცრემლებს და ჩვენს კვნესას, თუ არა შენ, უმანკოო, ქრისტიანთა იმედი და თავშესაფარი ჩვენ ცოდვილთათვის? ვინ დაგიცავს უფრო მეტად უბედურებაში? ასევე გულმოდგინედ ვლოცულობთ შენდა: დაფარე ჩვენი ცოდვები შენი შუამდგომლობით, დაგვიფარე ხილული და უხილავი მტრებისგან, შეარბილე ჩვენს წინააღმდეგ მეამბოხე ბოროტი ადამიანების გული.

ო, ჩვენი შემოქმედი უფლის დედაო! თქვენ ხართ ქალწულობის ფესვი და სიწმინდის უცვლელი ფერი. მიიღე ჩვენი უღირსი ლოცვა და შეგვიფარე სულიერ სიწმინდეში, დაგვიფარე ბოროტი ადამიანების ცილისწამებისაგან და უეცარი სიკვდილისგან და მოგვანიჭე ბოლომდე სინანული. შეგვიწყალე დღის საათებში, დილა-საღამოს და დაგვიფარე ყოველთვის: დაიცავი ფეხზე მდგომი, მჯდომი, ყოველ გზაზე მოსიარულე და ღამის საათებში მძინარე. , დაფარეთ და დაიცავით. ყოველ ადგილას და ყოველ დროს გამოფხიზლდი ჩვენთვის, ღვთისმშობელო, გადაულახავი კედელი და მტკიცე შუამავლო. შენ გვეჩვენება, როგორც მთელი ცხოვრების მცველი, უწმინდესი; გვიხსენი დემონებისგან სიკვდილის ჟამს; სიკვდილის შემდეგაც კი სთხოვე შენს ძეს და ჩვენს ღმერთს მშვიდობის პოვნა.

ჩვენ, ცოდვილნი, ლოცვას აღვმართავთ შენდამი იმედით და სათუთად ვღაღადებთ: გიხაროდენ, ნეტარო; გიხაროდენ, აღტაცებულო; გიხაროდენ, ნეტარო; უფალი შენთანაა, შენთან და ჩვენთან. ჩვენ მივმართავთ თქვენ, როგორც ჩვენს უდავო და სწრაფ შუამავალს, და თქვენ, როგორც ჩვენს ყოვლისშემძლე შემწე, ვასრულებთ საკუთარ თავს და ერთმანეთს და მთელი ჩვენი ცხოვრება ქრისტე ღმერთის მიხედვით მას ეკუთვნის, მისთან ერთად უსაწყისო მამაო, უწმიდესით და მისი კეთილი და მაცოცხლებელი სულით, ახლა და ოდესმე და უკუნითი უკუნისამდე. ამინ.

კიდევ ერთი ლოცვა ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლისადმი მისი ხატის "ოსტრობრამსკაია ვილნას" პატივსაცემად.

ჩვენი მამები და დედები, ჩვენი ძმები და დები, რომლებიც ადრე წავიდნენ და ყველა, ვინც უძველესი დროიდან დაეცა შენს ამ წმინდა ხატს, განისვენებს წმინდანთა სოფლებში, გამწვანებულ ადგილას, მშვიდ ადგილას, სადაც არ არის მწუხარება და კვნესა. როცა მომწიფდება ჩვენი წამოსვლა ამ ცხოვრებიდან და გადასახლება საუკუნო ცხოვრებაში, გამოგვეცხადე, ყოვლადწმიდა ქალწულო, და აღასრულე ჩვენი ცხოვრება ქრისტიანულად, უმტკივნეულო, უსირცხვილო, მშვიდობიანი და წმიდა საიდუმლოების თანამონაწილე, რათა მომავალში ჩვენ ვიყოთ. ყველა ყველას ღირსი იქნება, ყველა წმინდანთან ერთად, დაუსრულებელი კურთხეული სიცოცხლე შენი საყვარელი ძის, ჩვენი უფლისა და ღმერთის იესო ქრისტეს სამეფოში, მას ეკუთვნის დიდება, პატივი და თაყვანისცემა მამასთან და სულიწმიდასთან ერთად უკუნითი უკუნისამდე. . ამინ.

ნანახია (6063) ჯერ

ოსტრობრამსკაიას ვილნის ღვთისმშობლის ხატი

ოსტრობრამსკაიას ვილნის ღვთისმშობლის ხატი

ვილნიუსში, ქალაქის ძველ ნაწილში, წმინდა ტერეზას ეკლესიისა და სულიწმიდის მართლმადიდებლური მონასტრის გვერდით არის სალოცავი, რომელსაც პატივს სცემენ როგორც მართლმადიდებლები, ასევე კათოლიკეები - ოსტროვოროტნაია ან ოსტრობრამსკაიას ღვთისმშობლის ხატი. წარსულში ასევე უწოდებდნენ კორსუნის ხარებას.

ხატი მდებარეობს კარიბჭის ზემოთ სამლოცველოში, რომელსაც პოპულარულად უწოდებენ "მკვეთრ კარიბჭეს" ან "მკვეთრ კარიბჭეს" (პოლონური "ბრამა" - კარიბჭე). გამოსახულების სახელი, რომელიც დიდი ხანია მოთავსებულია მის ზემოთ, კარიბჭის სახელიდან მოდის. (ამჟამად კარიბჭეებს ეძახიან მედინინკი, ან აუშროს. ისინი უძველესი თავდაცვითი სისტემის შემორჩენილი ფრაგმენტია. ვილნიუსს ადრე ჰქონდა ხის ქალაქის გალავანი, ხოლო XVI საუკუნის დასაწყისში მას აკრავდა ქვის, ხუთი კარიბჭით. ქალაქის იმ ნაწილში, რომელსაც ოსტრი ანუ რუსული ეწოდებოდა, დასასრული (აქ რუსი მოსახლეობის ჭარბობის გამო) და განსახილველი კარიბჭე მდებარეობდა).

არსებობს რამდენიმე ლეგენდა ღვთისმშობლის ვილნა ოსტრობრამსკაიას ხატის წარმოშობის შესახებ.
ერთ-ერთი ლეგენდა ამბობს, რომ ხატი სასწაულებრივად გამოჩნდა 1431 წლის 14 აპრილს მახვილ კარიბჭეზე.

სხვა ვერსიის მომხრეები ამტკიცებენ, რომ ხატი ლიტვის დიდ ჰერცოგ ოლგერდ გედიმინოვიჩს გაუგზავნა საბერძნეთის იმპერატორმა იოანე პალეოლოგოსმა ოლგერდის მიერ ქრისტიანობის მიღების დღესთან დაკავშირებით.

მესამე ვერსიით, ღვთისმშობლის გამოსახულება ტაურიდ კერსონესუსიდან (ან კორსუნიდან) ჩამოიტანა ლიტვის დიდმა ჰერცოგმა ოლგერდმა სამხედრო ტროფებს შორის. ცნობილია, რომ 1341 - 1373 წწ. პრინცმა ოლგერდმა რამდენიმე წარმატებული კამპანია ჩაატარა ყირიმელი თათრების წინააღმდეგ. არ არსებობს პირდაპირი მტკიცებულება იმის შესახებ, თუ როდის ჩამოიტანეს ხატი. თუმცა, მკვლევარები მიდრეკილნი არიან იფიქრონ, რომ ეს მოხდა 1363 წელს კორსუნის წინააღმდეგ გამარჯვებული კამპანიის შემდეგ. ვერსია ეფუძნება ძირითადად ვენდენის კანონის დანიელ ლოძიატას ჩვენებებს, რომელიც ცხოვრობდა მე-17 საუკუნეში. ისტორიკოს თეოდორ ნარბუტს, როდესაც წერდა წიგნს „ლიტველი ხალხის უძველესი ისტორია“, ხელთ ჰქონდა დანიელ ლოძიატას ხელნაწერი, რომელიც მან ორჯერ მოიხსენია. 1653 წლით დათარიღებულ შენიშვნაში, კანონი ლოძიატა იტყობინება: „ლიტვის დიდმა ჰერცოგმა ოლგიერდმა თავისი საგანძური გაამდიდრა ქერსონესის საგანძურებით, საეკლესიო დეკორაციების უმეტესი ნაწილი დაურიგა ქალაქ ვილნას ნეტარი ღვთისმშობლის ნამდვილი გამოსახულება, როგორც ჩანს, მთავარანგელოზის ღვთაებრივი მაცნე გაბრიელის წინაშე დგას. აღნიშნული ბრძანების წერილობითი მტკიცებულებით“. კანონი ლოძიატას ჩვენება ყველაზე ძველია შემორჩენილ ჩვენებებს შორის ოსტრობრამსკის ღვთისმშობლის ხატის შესახებ.
ასეთი ინფორმაციის არსებობას აღნიშნავს კარმელიტი მწერალი ილარიონიც, რომელიც ოსტრობრამსკის ხატის შესახებ 1761 წელს წერდა.

ითვლება, რომ წმინდა ხატი თავდაპირველად შეწირული იყო მაცოცხლებელი სამების ეკლესიას, რომელიც აშენდა დიდი ჰერცოგის ალექსანდრე ჯულიანას მეუღლის დახმარებით, შემდეგ კი მახვილი კარიბჭის ზემოთ დადგა. არსებობს მტკიცებულება, რომ 1431 წელს ღვთისმშობლის ხატი უკვე მკვეთრი კარიბჭის ზემოთ იყო.
ამ სურათის შემდგომი ბედი მჭიდროდ არის გადაჯაჭვული ლიტვაში მართლმადიდებლობის ბედთან. 1569 წელს პოლონეთთან ლიტვის ლიტვის კავშირის ხელმოწერის შემდეგ, ლიტვის მიწებზე დაიწყო რომთან საეკლესიო კავშირის დამყარება. ბევრი ეკლესია, მათ შორის სამების მონასტერი, უნიატთა ხელში გადავიდა, მაგრამ მართლმადიდებლებმა შეძლეს ხატის წმინდა ნიკოლოზის ტაძარში გადატანა. თუმცა 1609 წელს ეს ტაძარიც უნიატებს გადაეცა და ხატი დაბრუნდა თავდაპირველ ადგილას, ბასრი კარიბჭის ზემოთ.
1624 წელს კარმელიტების მონასტერი სწორედ კარიბჭესთან დაარსდა წმ. ტერეზია. კარმელიტებმა 1671 წელს ძველის ნაცვლად ახალი სამლოცველო ააშენეს და ხატი ეკლესიისკენ გადააქციეს.

1829 წელს ხატი ზოგან გადაწერეს პოლონელი მხატვრის კანუტ რუსეცკის ხელით. 1829 წელს განხორციელებულ რესტავრაციასთან დაკავშირებით, ზოგიერთი ავტორი იუწყება, რომ ხატზე აღმოაჩინეს ღვთისმშობლის სადიდებელი სიმღერა - „ყველაზე საპატიო ქერუბიმი...“, რომელიც საეკლესიო სლავურ ენაზეა დაწერილი. ასევე არის ცნობები ხატზე ბერძნულ წარწერებზე. ჟურნალმა „რუსეთის არქივმა“ 1884 წელს გამოაქვეყნა 1854 წლის პრინც ნ.იმერეტინსკის ჩანაწერები, სადაც ნათქვამია: „ოსტრობრამსკაიას ხატი ოდესღაც მართლმადიდებელთა საკუთრება იყო, რასაც მასზე დაცული ბერძნული წარწერა მოწმობს“. ასეთი წარწერის არსებობას ცნობს ხოლმ-ვარშავის ეპარქიის ბიულეტენიც. ზოგიერთი თვითმხილველი ფ. სერნო-სოლოვიჩი წერს მასში: „1865 წელს, როდესაც ვილნის ეპარქიის მეთაური იყო პრელატი ჟილინსკი, რომელიც ხელმძღვანელობდა „მკვეთ კარიბჭეს“, მე უნდა მენახა ბერძნული წარწერა უკანა პანელზე. ხატულა (მაშინ ახლდებოდა) .

"ვილნა" ხატი ხარების კომპოზიციის ნაწილია, ამიტომ გამოსახულებას ზოგჯერ კორსუნის ხარების ხატს უწოდებდნენ. ღვთისმშობელი გამოსახულია გაბრიელის მთავარანგელოზის გამოჩენის მომენტში; მთავარანგელოზის გამოსახულების შესაბამისი ნაწილი დაკარგულია. ხატი დახატულია მუხის დაფაზე, რომლის ზომებია 1,63 x 2 მ.

ამჟამად, ოსტრობრამსკაიას ხატის წინაშე სახალხო თაყვანისცემა ხდება რომაული კათოლიკური რიტუალის მიხედვით, მაგრამ მართლმადიდებელი ქრისტიანები აგრძელებენ ამ გამოსახულებას პირადი ლოცვითა და თაყვანისცემით.

ოსტრობრამსკაიას ღვთისმშობლის ხატის სიებს მათი კანონიერი ადგილი უკავია როგორც ლიტვის მართლმადიდებლურ ეკლესიებში, ასევე მორწმუნეთა სახლებში. ხოლო ოსტრობრამსკის კარიბჭის გავლისას, რომლის ზემოთაც პატივსაცემი გამოსახულება მდებარეობს სამლოცველოში, მართლმადიდებლები, ისევე პატივისცემით, როგორც კათოლიკეები, იხსნიან ქუდებს.

1997 წლის 25 - 27 ივლისს, ვილნის მოწამეების მოწამეობის 650 წლისთავისა და წმინდა სულიერი მონასტრის 400 წლის იუბილესთან დაკავშირებით, მოსკოვისა და სრულიად რუსეთის უწმიდესი პატრიარქი ალექსი II. “ ეწვია ვილნიუსს. 26 ივლისს, საღმრთო ლიტურგიის შემდეგ, უწმინდესი პატრიარქის მონაწილეობით, სულიწმიდის მონასტრიდან ოსტრობრამსკაიას ხატამდე ჯვრის მსვლელობა გაიმართა. კარიბჭის სამლოცველოდან, სადაც ღვთისმშობლის სასწაულმოქმედი გამოსახულებაა განთავსებული, უწმინდესმა ლიტვის მოსახლეობას სამწყსო სიტყვა მიმართა.

ზეიმი

ოსტრობრამსკაიას ვილნის ღვთისმშობლის ხატი.
ხატზე გამოსახულია წელის სიღრმემდე, თავი დახრილი, თვალები დაბლა, მკერდზე გადაჯვარედინებული ხელები; თავზე არის ორსაფეხურიანი გვირგვინი, ჰალო გარშემორტყმულია ვარსკვლავებით გასხივოსნების მკვეთრი სხივებით; მოოქროვილი შუბლი მთლიანად ფარავს ფიგურას, ტოვებს მხოლოდ სახეს და ხელებს.

ო, ყოვლადწმიდა ქალწულო, უზენაეს ძალთა უფლის დედაო, ცა და მიწა დედოფალს და ჩვენს ქალაქ კიევს, ყოვლისშემძლე შუამავალო!
მიიღე ეს სადიდებელი სიმღერა ჩვენგან, შენს უღირსო მსახურთაგან, და აღამაღლე ლოცვა შენი ძისა და ჩვენი ღმერთის ტახტზე, შეგვიწყალენ ჩვენ ცოდვილებს და დაემატოს თავისი სიკეთე მათ, ვინც პატივს გცემს და თაყვანს სცემს შენს სასწაულს. სურათი რწმენით და სიყვარულით.
ვის მივმართოთ ქალბატონს? ვის მივმართოთ ჩვენს მწუხარებაში, თუ არა შენ, ზეცის დედოფალო? ვინ მიიღებს ჩვენს ცრემლებს და ჩვენს კვნესას, თუ არა შენ, უმანკოო, ქრისტიანთა იმედი და თავშესაფარი ჩვენ ცოდვილთათვის? ვინ დაგიცავს უფრო მეტად უბედურებაში? ასევე გულმოდგინედ ვლოცულობთ შენდა: დაფარე ჩვენი ცოდვები შენი შუამდგომლობით, დაგვიფარე ხილული და უხილავი მტრებისგან, შეარბილე ბოროტი ადამიანების გული, რომლებიც ჩვენს წინააღმდეგ მეამბოხეს.
ო, უფლის დედაო ჩვენი შემოქმედი! თქვენ ხართ ქალწულობის ფესვი და სიწმინდის უცვლელი ფერი. მიიღე ჩვენი უღირსი ლოცვა და შეგვიფარე სულიერ სიწმინდეში, დაგვიფარე ბოროტი ადამიანების ცილისწამებისაგან და უეცარი სიკვდილისგან და მოგვანიჭე ბოლომდე სინანული. შეგვიწყალე დღის საათებში, დილა-საღამოს და დაგვიფარე ყოველთვის: დაიცავი ფეხზე მდგომი, მჯდომი, ყოველ გზაზე მოსიარულე და ღამის საათებში მძინარე. , დაფარეთ და დაიცავით. ყოველ ადგილას და ყოველ დროს გამოფხიზლდი ჩვენთვის, ღვთისმშობელო, გადაულახავი კედელი და მტკიცე შუამავლო. შენ გვეჩვენება, როგორც მთელი ცხოვრების მცველი, უწმინდესი; გვიხსენი დემონებისგან სიკვდილის ჟამს; სიკვდილის შემდეგაც კი სთხოვე შენს ძეს და ჩვენს ღმერთს მშვიდობის პოვნა.
ჩვენ, ცოდვილნი, იმედით აღვმართავთ შენდამი ლოცვას და ვღაღადებთ: გიხაროდენ, მადლით აღსავსეო; გიხაროდენ, აღტაცებულო; გიხაროდენ, ნეტარო; უფალი შენთანაა, შენთან და ჩვენთან. ჩვენ მივმართავთ თქვენ, როგორც ჩვენს უდავო და სწრაფ შუამავალს, და თქვენ, როგორც ჩვენს ყოვლისშემძლე შემწე, ვასრულებთ საკუთარ თავს და ერთმანეთს და მთელი ჩვენი ცხოვრება ქრისტე ღმერთის მიხედვით მას ეკუთვნის, მისთან ერთად უსაწყისო მამაო, უწმიდესით და მისი კეთილი და მაცოცხლებელი სულით, ახლა და ოდესმე და უკუნითი უკუნისამდე. ამინ.

ყოვლადმოწყალეო ქალბატონო, დედოფალი ღვთისმშობელო, ყველა თაობიდან არჩეული და ყველა ზეციური თაობის მიერ კურთხეული! გულმოწყალედ შეხედე ამ ადამიანებს, რომლებიც შენი წმინდა ხატის წინ დგანან, გულმოდგინედ ლოცულობენ შენდა და იმოქმედე შენი შუამდგომლობითა და შუამდგომლობით შენს ძესთან და ჩვენს ღმერთთან, რათა არავინ დატოვოს ეს ადგილი მათი იმედისგან დაცლილი და შერცხვება მათი იმედით. ყველამ მიიღოს თქვენგან ყველა თქვენი გულის ნების მიხედვით, თქვენი საჭიროებისა და სურვილის მიხედვით, სულის გადარჩენისთვის და სხეულის ჯანმრთელობისთვის.
უპირველეს ყოვლისა, შენი მფარველობით დაიცავი შემოდგომა, მოწყალეო დედაო, წმიდაო ეკლესიაო, განაძლიერე ჩვენი მართლმადიდებელი ეპისკოპოსები შენი უმაღლესი ლოცვა-კურთხევით, დაიცავი მშვიდობით და მიეცი სიტყვა შენი ეკლესიის მთელ, ჯანმრთელ, პატიოსან და დღეგრძელ წმინდანებს. შენი ჭეშმარიტება, ყოველი ხილული და უხილავი მტრისგან, ყველა მართლმადიდებელ ქრისტიანთან ერთად, მოწყალეობით იხსენი და მართლმადიდებლობა და მტკიცე რწმენა საუკუნეების ბოლომდე შეუცვლელად და უცვლელად შეინახე. შეხედე მოწყალებით, ყოვლად მგალობელო, და შენი მოწყალე შუამავლობით მთელ ჩვენს ქვეყანას, ჩვენს ქალაქებს და ამ ქალაქს [ან: ამ ტაძარს, ან: და სულიერ ქალაქს, რომელიც აქ არის], და გამოასხე შენი წყალობა. დაუზოგავად ამ მდიდარზე. შენ ხარ ყოვლისშემძლე დამხმარე და შუამავალი ჩვენთვის. თაყვანი ეცით ყველა შენი მსახურის ლოცვას, რომლებიც აქ მიედინებიან შენს წმინდა ხატს, ისმინე კვნესა და ხმები, რომლითაც ლოცულობენ შენი მსახურები ამ წმინდა ადგილას.
თუ ურწმუნოც და უცხოელიც, ვინც აქ გადის, ილოცეთ, ისმინეთ, საყვარელო ქალბატონო, და გააკეთეთ ეს კეთილად და მოწყალებით, თუნდაც მის დასახმარებლად და გადარჩენისთვის. დაავალეთ თქვენს გამაგრებულ და გაბნეულ გულებს ჩვენს ქვეყნებში ჭეშმარიტების გზაზე: მოაქციათ ღვთისმოსავი სარწმუნოებიდან ჩამოვარდნილი და დააახლოეთ ისინი წმინდა მართლმადიდებელ კათოლიკურ ეკლესიასთან და სამოციქულო ეკლესიასთან. შენი ხალხის სახლებში და ძმებში დაიცავი და შეინახე მშვიდობის თესვის წმინდა სავანეები, დაამყარე ძმობა და თავმდაბლობა ახალგაზრდებში, მხარი დაუჭირე სიბერეს, ასწავლე ახალგაზრდები, გააბრძენე ისინი, ვინც სრულყოფილ ასაკში არიან, აღუდგეს ობლებსა და ქვრივებს, მხარი დაუჭირეთ დაჩაგრულს და მწუხარებას, ანგელოთ და დაიცავით ისინი, აღზარდეთ ჩვილები განკურნეთ სნეულები, გაათავისუფლეთ ტყვეები, დაგვიფარე ყოველგვარი ბოროტებისაგან შენი სიკეთით და გვანუგეშებ შენი მოწყალე ვიზიტით და ყველა სიკეთით, რაც გაკეთდა. ჩვენ. მიანიჭე, კეთილო, მიწის ნაყოფიერება, ჰაერის სიკეთე და ყველა ის ძღვენი, რაც დროული და სასარგებლოა ჩვენთვის, შენი ყოვლისშემძლე შუამდგომლობით ყოვლადწმიდა სიცოცხლის მომტანი სამების წინაშე.
ჩვენი მამები და დედები, ჩვენი ძმები და დები, რომლებიც ადრე წავიდნენ და ყველა, ვინც უძველესი დროიდან დაეცა შენს ამ წმინდა ხატს, განისვენებს წმინდანთა სოფლებში, გამწვანებულ ადგილას, მშვიდ ადგილას, სადაც არ არის მწუხარება და კვნესა. როცა მომწიფდება ჩვენი წამოსვლა ამ ცხოვრებიდან და გადასახლება საუკუნო ცხოვრებაში, გამოგვეცხადე, ყოვლადწმიდა ქალწულო, და აღასრულე ჩვენი ცხოვრება ქრისტიანულად, უმტკივნეულო, უსირცხვილო, მშვიდობიანი და წმიდა საიდუმლოების თანამონაწილე, რათა მომავალში ჩვენ ვიყოთ. ყველა ყველას ღირსი იქნება, ყველა წმინდანთან ერთად, დაუსრულებელი კურთხეული სიცოცხლე შენი საყვარელი ძის, ჩვენი უფლისა და ღმერთის იესო ქრისტეს სამეფოში, მას ეკუთვნის დიდება, პატივი და თაყვანისცემა მამასთან და სულიწმიდასთან ერთად უკუნითი უკუნისამდე. . ამინ.